Διαβάζω εδώ για το θαυματουργό χάπι που αναμένεται (αν και όταν κυκλοφορήσει), να αλλάξει επί το αρνητικότερο, τον μέχρι τώρα γνωστό τρόπο συσχέτισης του έρωτα με το στομάχι. Αναφέρεται λοιπόν πως πειράματα σε θηλυκούς πιθήκους και μυγαλές (πάλι κάποιοι άλλοι πλήρωσαν το δκό μας ψώνιο) έδειξαν ότι το χάπι δημιουργεί εντονότερη τάση για φλερτ και αύξηση της συχνότητας του ζευγαρώματος, ενώ ταυτόχρονα παρατηρήθηκε μείωση της επιθυμίας για λήψη τροφής κατά το 1/3.
Ήτοι, αν αυτό εφαρμοστεί και στις γυναίκες, όσες θα λαμβάνουν το χάπι αυτό θα είναι περισσότερο ενεργές σεξουαλικά και ταυτόχρονα θα μειώνεται η επιθυμία τους για πρόσληψη τροφής. Αν είναι από αρχαιοτάτων χρόνων αποδεδειγμένο πως «ο έρωτας περνάει από το στομάχι» για τους άντρες, για τις γυναίκες οδηγούμαστε στην πλήρη αντιστροφή της σχέσης έρωτα και στομάχου.
Σκέφτομαι πως αν επιτευχθεί αυτό που το χάπι υπόσχεται, συνδυαζόμενο με το γεγονός της απώλειας ευάριθμων θερμίδων που συνεπάγεται η ερωτική δραστηριότητα, και προσπαθώ να φανταστώ με τι μεγέθη ενδυμάτων θα κυκλοφορούν οι κυρίες και δεσποινίδες της επόμενης γενιάς.
animats 
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2008 στο 11:19 μμ |
Πολύ ενδιαφέρον ακούγεται. Μακάρι να κυκλοφορήσει να μειωθούν και τα αντικαταθλιπτικά!!!
Σάββατο, 29 Μαρτίου, 2008 στο 2:26 πμ |
αν είναι κάτι σίγουρο στην όλη υπόθεση αυτό είναι ότι η εν λόγω δραστηριότητα έχει σίγουρα αντικαταθλιπτική δράση
το θέμα είναι ότι οι περισσότερες από τις κυρίες που πληροφορήθηκαν τα καθέκαστα (τόσο οι λεπτούλες, όσο και οι πιό «γεματούλες»), τηρούν μια μάλλον αρνητική στάση: «προτιμούμε άνευ χάπι» βροντοφωνάζουν, «αυτό μας έλειπε να χαπακωνόμαστε και γι’ αυτό», επιμένουν· ίσως έχουν δίκιο
και μένω να αναρωτιέμαι: υπήρξε ποτέ χημική γενιά στη χώρα; ή το μόνο που έμεινε να μας το θυμίζει είναι το «Χάπι Λου» της Εύης Λαμπροπούλου;
ή καλύτερα που δεν υπήρξε ποτέ (αν δεν υπήρξε ποτέ);